Słowa kluczowe
stopa postępu technicznego
elastyczność wydajności pracy względem technicznego uzbrojenia pracy
przestrzenne zróżnicowanie TFP
Abstrakt
Artykuł przedstawia zróżnicowanie łącznej produktywności czynników produkcji w powiatach województwa podkarpackiego. Celem artykułu jest oszacowanie łącznej produktywności czynników produkcji. Ponadto w artykule przedstawiono przestrzenne zróżnicowanie poziomu jak i dynamiki omawianej zmiennej. Okres analiz obejmował lata 2003–2014. W celu wyznaczenia łącznej produktywności czynników produkcji, autor dokonał dezagregacji PKB z poziomu wojewódzkiego na poziom powiatowy. Natomiast łączną produktywność czynników produkcji wyliczono opierając się o uprzednio zdezagregowaną wartość PKB na poziomie powiatowym oraz o neoklasyczną, potęgową, funkcję produkcji typu Cobba-Douglasa. Parametry funkcji produkcji zostały oszacowane w oparciu o uogólnioną metodę momentów (generalized method of moments). Z przeprowadzonych w artykule rozważań możemy wyciągnąć następujące wnioski. Najwyższe wartości zdezagregowanego PKB per capita notowane były w powiatach Rzeszowie, mieleckim, bieszczadzkim, stalowowolskim oraz tarnobrzeskim. Najniższe, jak na warunki województwa podkarpackiego, wartości zdezagregowanego PKB na mieszkańca występowały w powiatach: przemyskim, lubaczowskim, strzyżowskim, brzozowskim oraz przeworskim. Ponadto najwyższym poziomem łącznej produktywności czynników produkcji, w powiatach województwa podkarpackiego, charakteryzowały się powiaty grodzkie (Rzeszów, Krosno, Tarnobrzeg) oraz powiaty z dobrze rozwiniętym sektorem przemysłowym (stalowowolski, mielecki, dębicki, sanocki). Natomiast w latach 2003–2014 najniższe wartości łącznej produktywności czynników produkcji zostały odnotowane głównie w powiatach południowej oraz południowo-wschodniej części województwa podkarpackiego, do tej grupy powiatów zaliczyć można powiaty: przemyski, strzyżowski, brzozowski, lubaczowski i niżański.
Bibliografia
Bolińska M. Przestrzenne zróżnicowanie rozwoju ekonomicznego powiatów województwa podkarpackiego, „Przegląd Nauk Ekonomicznych”, nr 25, 2017.
Bolińska M. Wpływ Specjalnych Stref Ekonomicznych na przestrzenne zróżnicowanie stóp bezrobocia rejestrowanego w powiatach województwa pokarpackiego, Przegląd Nauk Ekonomicznych, nr 25, 2017.
Ciołek D. Brodzicki T., Determinanty całkowitej produktywności polskich powiatów. Wpływ kapitału terytorialnego, „Working Paper” 1, Instytut Rozwoju, 2015.
Ciołek D., Brodzicki T., Determinanty produktywności polskich powiatów, „Bank i Kredyt” 47(5), 2016, s. 463-494.
Cobb C.W., Douglas P.H., A Theory of Production, “American Economic Review” 18(1), 1928.
Dykas P., Misiak T. Przestrzenne zróżnicowanie TFP w grupach powiatów, referat wygłoszony na konferencji naukowej „Wzrost Gospodarczy – Rynek Pracy – Innowacyjność Gospodarki” organizowanej przez Uniwersytet Łódzki, Łódź czerwiec 2017.
Dykas P., Misiak T., Determinanty podstawowych zmiennych rynku pracy w polskich powiatach w latach 2002–2011, „Gospodarka Narodowa”, 6/2014.
Dykas P., Szewczyk M. Zróżnicowanie rozwoju ekonomicznego powiatów Polski Wschodniej [w:] Zintegrowane podejście do spójności-rola statystyki publicznej, red. A. Piotrowska-Piątek, Miscellanea Oeconomicae, R. 19, nr 4/2015, t. I.
Easterly W., Levine R., What Have we learned from a decade of empirical research on growth? It’s not factor accumulation: stylized facts and growth model, “World Bank Economic Review”, 15(2), 2001.
Helpman E. The mystery of economic growth, Harvard University Press, 2008.
Pindyck R.S., Rubinfeld D.L., Econometric Models and Economic Forecast, McGraw-Hills, New York, 1991.
Tokarski T. Oszacowanie regionalnych funkcji produkcji, „Wiadomości Statystyczne”, nr 10, 2008.
Tokarski T., Przestrzenne zróżnicowanie Łącznej produkcyjności czynników produkcji w Polsce, „Gospodarka Narodowa” nr 3/2010, 2010.
Tokarski T., Zróżnicowanie podstawowych zmiennych makroekonomicznych w powiatach [w:] Statystyczna analiza przestrzennego zróżnicowania rozwoju ekonomicznego i społecznego Polski, red. M. Trojak, T. Tokarski, Kraków, 2013.