PIANKI POLIURETANOWE Z PIERŚCIENIEM 1,3,5-TRIAZYNOWYM I ATOMAMI KRZEMU

Abstrakt

W wyniku zmieszania oligoeteroli z pierścieniem 1,3,5-triazynowym i atomami krzemu uzyskano poliol nadający się do otrzymywania sztywnej pianki poliuretanowej. Zbadano właściwości fizyczne i użytkowe otrzymanej pianki: gęstość pozorną, chłonność wody, stabilność wymiarów, współczynnik przewodzenia ciepła, odporność ter miczną i właściwości ogniowe. Stwierdzono, że charakteryzuje się ona zwiększoną wytrzymałością mechaniczną i odpornością termiczną w stosunku do klasycznych, sztywnych pianek poliuretanowych oraz zmniejszoną szybkością palenia. Podczas długotrwałego wygrzewania w temperaturze 150-200^oC następuje wzrost jej wytrzymałości na ściskanie. Pianka poddana ekspozycji w temperaturze 150^oC w ciągu miesiąca staje się samogasnąca, a wygrzewana w temperaturze 175^oC - niepalna.