ZDOLNOŚCI ADAPTACYJNE PRZEDSIĘBIORSTW W SIECI JAKO ZASÓB NIEMATERIALNY W PROCESIE KONKUROWANIA

Abstrakt

Artykuł jest próbą charakterystyki istotnych czynników mających znaczenie w procesie konkurowania przedsiębiorstwa na rynku. Z całego wachlarza niematerialnych zasobów organizacji gospodarczej, zdolności adaptacyjne należą do dynamicznych zdolności przedsiębiorstwa dynamic capabilities. Badania nad tą teorią zostały zapoczątkowane i rozwijane głównie przez Teeceg’o. Zdolności te pozostają w kanonie paradygmatu zasobowego i są  kluczowym czynnikiem sukcesu na współczesnym rynku, w warunkach  bardzo agresywnej walki o klienta.  Są one determinowane ciągłymi zmianami otoczenia biznesowego i zdolnością dostosowania się do pojawiających nowych uwarunkowań.  Zdolność adaptacyjna przedsiębiorstwa jest szczególnie widoczna chociażby w kontekście budowy i dostosowania się do istniejących powiązań międzyorganizacyjnych (sieci), gdzie kluczową korzyścią jest m. in.  ograniczenie ryzyka czy dotarcie do wiedzy innych organizacji w strukturze, umożliwiając budowę przewagi konkurencyjnej. Należy podkreślić, iż teraźniejsze środowisko gospodarcze oraz szybkie zmiany dokonujące się w nim dają szansę jedynie na tworzenie krótkotrwałych przewag konkurencyjnych co związane jest głównie ze zjawiskiem emulacji zasobów niematerialnych organizacji będących impulsem do pojawiania się tego typu zachowań